اصطلاحات کایاک

طول پارو پارویی: به فاصله کوتاه بین پارو که وارد آب می شود و خروج از آب اطلاق می شود.

وقف: اشاره به مسیر دست و پا زدن در آب است.

نرخ سکته مغزی، سکته مغزی: به تعداد سکته های مغزی در یک دوره زمانی مشخص اشاره دارد. معمولاً 30-40 پارو در دقیقه. برای مسابقات مردانه و زنانه انواع قایق، مقرراتی در مورد فرکانس موثر پارویی با توجه به سطح تمرین وجود دارد.

ریتم یا پارو زدن: به نسبت زمانی بین ضربه تیغه و ضربه اشاره دارد. در هر چرخه دست و پا زدن، هنگام هل دادن جایزه استراحت کنید، و هنگام کشیدن دست و پا فشار بیاورید و ریتم مشخصی ایجاد کنید. می تواند عضلات قسمت های مربوطه را برای مدت کوتاهی استراحت کند که منجر به اعمال معقول قدرت بدنی و افزایش سرعت پارویی می شود.

فاز پارویی: به اصطلاح کلی برای عمل کامل پارو زدن اطلاق می شود. این شامل 3 عمل منسجم ورود پارو به آب، پارو زدن و پارو زدن به عقب است. یک حرکت کامل سیکل سکته مغزی نامیده می شود.

شروع: اشاره به قایق از حالت ایستا به حالت متحرک است که به آن «قایق بادبانی» می گویند. تسلط به موقع و صحیح بر تکنیک قایقرانی می تواند قایق را قادر سازد در کمترین زمان سریع ترین سرعت را به دست آورد و مزیت پیشروی کسب کند.

آب پشت: برعکس عمل پارو زدن. معکوس کردن پاروها می تواند باعث شود قایق در جهت مخالف حرکت کند.

سوار بر موج: هنگامی که کایاک در حال حرکت است، این یک تکنیک مانور است که از نیروی موج تولید شده توسط قایق های دیگر برای شتاب دادن به کایاک به جلو استفاده می کند.